Het is bijna mei en dat betekent een tijd waarin je als werkgever het vakantiegeld en de bonussen uitkeert. Bijzondere vergoedingen, waarvoor speciale belastingregels gelden. Mogelijk krijg jij vragen van je medewerkers over wat er netto van deze vergoedingen overblijft en hoeveel belasting ze nu precies betalen. In dit artikel vertellen we hoe het zit en hoe jij deze vragen beantwoordt.
Het belastingstelsel in Nederland werkt zo dat medewerkers meer belasting betalen naarmate ze meer verdienen. Ze betalen geen extra belasting over bijzondere uitkeringen, maar dit lijkt soms wel zo. Dat komt vooral door de verschillende belastingtarieven. Een jaarsalaris van meer dan €75.519 valt in de hogere belastingschijf van 49,50%. De uitbetaling van vakantiegeld of een bonus in een bepaald jaar kan leiden tot een hoger jaarsalaris in een volgend jaar. In dat geval bestaat de kans dat het netto uitgekeerde bedrag lager is doordat je in een hoger tarief valt.
De verwarring wordt verder vergroot door de complexiteit van heffingskortingen. Hoewel de algemene heffingskorting kan oplopen tot €3.362 bij een jaarinkomen tot €24.813, daalt deze geleidelijk naarmate het jaarinkomen stijgt, met een volledige stop bij €75.518. De arbeidskorting stijgt juist met het inkomen tot €39.957 (in 2024 krijg je dan maximaal €5.532 arbeidskorting) en daalt vervolgens bij hogere inkomens, om volledig te verdwijnen bij een jaarinkomen boven €124.934. Dit alles kan resulteren in onzekerheid over de werkelijke belastingheffing, want hoe lager de kortingen, des te hoger het bedrag loonheffing wordt.
Door de verschillende belastingschijven en de heffingskortingen, waarvan de hoogte afhangt van een fiscaal jaarinkomen, is het heel lastig om te zeggen hoeveel belasting een medewerker betaalt en wat hij elke maand netto aan inkomen krijgt. De Belastingdienst hanteert standaard rekenregels waarin heffingskortingen zijn verwerkt, maar bij incidentele betalingen kan het fiscale jaarinkomen stijgen. In dat geval heeft een medewerker recht op meer of minder arbeidskorting of algemene heffingskorting.
De Belastingdienst publiceert daarom jaarlijks tabellen voor bijzondere beloningen, waarvoor een speciaal tarief geldt. Het zogenaamd bijzonder tarief. In de tabellen vind je als werkgever hoe je bij een bepaald inkomen de heffingskortingen moet verrekenen wanneer een medewerker naast het loon een extra bedrag krijgt. Bijvoorbeeld: een medewerker verdient 35.000 euro per jaar en krijgt in mei zijn vakantiegeld. Je moet dan bij het omrekenen van het bruto loon naar het netto loon rekening houden met 4,16% belasting bovenop het gewone tarief over deze uitbetaling. Maar is het jaarinkomen 23.000 euro, dan mag je 2,47% minder belasting inhouden op het standaard tarief.
Het is volgens de voorschriften van de Belastingdienst voor werkgevers verplicht om de verrekeningspercentages uit de tabel Bijzondere beloningen te gebruiken. Zo wordt de belasting op extra inkomen correct berekend, afhankelijk van het jaarinkomen van de medewerker. Er wordt nooit te veel of te weinig belasting betaald.
Het is verstandig om medewerkers bewust te maken van de mogelijke gevolgen van het laten uitbetalen van grote bedragen in één keer. Dit kan van invloed zijn op hun belastingtarief en hun recht op bepaalde toeslagen, zoals zorg- of huurtoeslag. Soms is het slim om in overleg met de medewerker af te spreken een betaling te spreiden over meerdere periodes, om eventuele negatieve gevolgen te beperken. Als je transparant bent over belastingkwesties en medewerkers proactief informeert, help je jouw medewerkers om financiële verrassingen te voorkomen en hun netto-inkomen te maximaliseren.
In dit artikel hebben we het over het vakantiegeld en de bonus, maar het bijzonder tarief geldt voor alles buiten het normale loon. Dus ook gratificaties, transitievergoedingen en uitbetaalde vakantiedagen. Als een bedrijf het vakantiegeld elke maand betaalt, valt het onder het normale maandloon. Je vindt hier de tabel voor de bijzondere beloning.